Eva schrijft

Verbinden in rouw
Met grote stappen en zijn handen in zijn zakken loopt hij op de kas af, die op dit moment van de dag op zijn mooist is. De rode kaarsjes flikkeren aan de wand, en de vele waxinelichtjes die al zijn aangestoken op tafel geven de ruimte nog meer kleur. “Sjonge, wat een mooi plekkie hier,” zegt hij terwijl hij de kas in stapt. “Wat is het eigenlijk?” vraagt hij.

Als vrijwilliger aan de slag
Met wrijvende handen probeer ik het bloed in mijn koude vingers sneller te laten stromen, hopend dat mijn lijf een beetje opwarmt. Vrijwillig sta ik hier, midden in de kou, maar wel met een bijzonder doel. In een transparante kas, midden in ons dorp, is er de komende twee weken een plek om samen ruimte te maken voor rouw en het vieren van herinneringen. De rouwen en vieren kas. Een plek om samen stil te staan.